پلاسما در RADOX

پلاسما در RADOX به ​​معنی"مجموعه ای از ذرات باردار تعریف شده است که حاوی تقریباً برابر تعداد یون ها و الکترون های مثبت است و برخی از خواص گاز را نشان می دهد اما با داشتن یک گاز رساننده الکتریکی متفاوت است".

همچنین می توانید از آن به عنوان یک جریان گاز گرم کن برقی فکر کنید. من می خواهم به آن فکر کنم به عنوان شرایطی که تمام الکترون های موجود در هر اتم به جای چرخش فقط از اتم به اتم جریان می یابد. صرف نظر از آنچه در جریان پلاسما می گذرد ، روش برش فلزات با آن بسیار ساده است. آن جریان برق را که از طریق یک گاز جریان می یابد ، بگیرید و آن را از طریق یک دهانه کوچک کنید. حالا آن جریان واقعا متراکم است و خیلی سریع حرکت می کند. جریان بدست آمده می تواند به راحتی در بسیاری از فلزات ذوب و حفر شود. این یک مشعل پلاسما است.

مشعل های برش پلاسما

مشعلهای برش پلاسما معمولاً از نازل مسی استفاده می كنند تا جریان گاز را با قوس موجود در آن تنگ كند. این قوس از الکترود موجود در مشعل پرش به چیز دیگری معمولاً ماده رسانا در حال برش است. این یک "قوس منتقل شده" است. بعضی از سیستم ها که از یک قوس "غیر منتقل شده" استفاده می کنند در جایی که از الکترود به سمت نازل پرش می کنند ، اما معمولاً برای برش استفاده نمی شوند. به این معنی که برش پلاسما فقط برای موادی که رسانا هستند ، در درجه اول از فولاد خفیف ، فولاد ضد زنگ و آلومینیوم استفاده می شود. اما بسیاری از فلزات و آلیاژهای دیگر نیز رسانا هستند مانند: مس، برنج، تیتانیوم، مونل، شمش، چدن و ​​... . مشکل اینجاست که دمای ذوب برخی از این فلزات، برش با لبه با کیفیت خوب را دشوار می کند.

الکترود

الکترود معمولاً از مس ساخته می شود ، اما با درج فلزی در نقطه ای که قوس وصل می شود. به این دلیل است که اگر قوس مستقیماً به آن وصل شود، مس خیلی سریع ذوب می شود. تنگستن یک ماده الکترود عالی را ایجاد می کند، بنابراین تعداد زیادی الکترود درج تنگستن دارند. برخی از مشعل های کوچکتر از الکترود به سبک "مداد" استفاده می کنند که کاملاً از تنگستن با انتهای تیز ساخته شده است. مشکل تنگستن این است که در صورت وجود اکسیژن می سوزد. بنابراین هنگام استفاده از اکسیژن یا هوای فشرده شده به عنوان گاز بریده شده ، درج از ماده ای به نام هافنیوم ساخته می شود. هافنیوم در حضور اکسیژن طولانی تر دوام می آورد ، اما هنوز هم با هر شروع قوس کمی می پوشد.

اکسیژن در مشعل پلاسما

بنابراین چرا از اکسیژن در مشعل پلاسما استفاده می کنیم؟ به همین دلیلی که شما از اکسیژن در مشعل استیلن استفاده می کنیم. اکسیژن موجود در جریان پلاسما با فولاد خفیف واکنش نشان می دهد. به همین دلیل است که اکسیژن خالص فقط هنگام برش فولاد خفیف یا "فولاد کربن" استفاده می شود. این واکنش شیمیایی بین اکسیژن موجود در گاز پلاسما و فلز پایه به سرعت بخشیدن به روند برش و بهبود کیفیت لبه کمک می کند. اما از آنجا که اکسیژن با فولاد ضد زنگ یا آلومینیوم واکنش مشابهی ندارد ، می توان از گازهای ارزان تر برای آن فلزات ، مانند نیتروژن یا هوای فشرده استفاده کرد (که به هر حال بیشتر ازت است).

سایر گازها

سایر گازهای ویژه گاهی اوقات برای مقاصد دیگر استفاده می شود. از گاز آرگون هنگام علامت گذاری پلاسما استفاده می شود (موضوع دیگری). مخلوطی از آرگون و هیدروژن اغلب هنگام برش فولاد ضد زنگ ضخیم تر یا آلومینیوم استفاده می شود. برخی افراد هنگام برش فولاد ضد زنگ نازک تر از مخلوطی از هیدروژن و نیتروژن یا متان و نیتروژن استفاده می کنند. هر مخلوط مزایای آن (بهبود کیفیت برش) و مضرات آن (هزینه و رسیدگی) را دارد.

ملاحظات دیگر

بنابراین برخی از اصول اولیه برش پلاسما هستند  قوسی که در یک جریان گاز از الکترود از طریق یک دهانه و سپس به فلز رسانا که برش داده می شود حمل می شود. ملاحظات دیگری نیز وجود دارد که بعداً به آنها خواهم پرداخت ، مانند گازهای چرخاننده ،سرپوش، کنترل ارتفاع، شروع قوس الکتریکی، گاز محافظ و غیره. اما چه در صورت دستی یا نصب بر روی دستگاه CNC باشد، اصول اولیه همین است.